o utworze muzycznym

См. также в других словарях:

• ornamentyka — ż III, CMs. ornamentykayce, blm 1. «sztuka stosowania ornamentów; zdobnictwo» Zasady ornamentyki. 2. «zespół ornamentów zdobiących dzieło sztuki, np. rzeźbę, budowlę, obraz itp.» Bogactwo ornamentyki. Ornamentyka z czerwonego marmuru. Pałac o… …   Słownik języka polskiego

• przyśpiew — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. przyśpiewwie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rodzaj refrenu w pieśni, piosence, w utworze poetyckim, składający się zwykle ze zrytmizowanego ciągu sylab pozbawionych… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• agogika — ż III, CMs. agogikaice, blm muz. «wszelkie zjawiska dotyczące tempa i jego zmian w utworze muzycznym oraz ruchliwości przebiegu» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• akcent — m IV, D. u, Ms. akcentncie; lm M. y 1. «zjawisko fonetyczne polegające na wyróżnieniu sylaby w wyrazie za pomocą zwiększenia siły artykulacyjnej (akcent dynamiczny, ekspiracyjny, przycisk), zmiany wysokości tonu (akcent toniczny) lub wydłużenia… …   Słownik języka polskiego

• akcentować — ndk IV, akcentowaćtuję, akcentowaćtujesz, akcentowaćtuj, akcentowaćował, akcentowaćowany 1. «wyróżniać głoskę, sylabę w wyrazie, wyraz w zdaniu za pomocą siły artykulacyjnej, wysokości tonu lub iloczasu» Prawidłowo, błędnie, wyraźnie akcentować.… …   Słownik języka polskiego

• cykliczny — 1. «dotyczący cyklu, należący do cyklu, właściwy cyklowi, występujący w formie cyklów, powtarzający się w regularnych odstępach czasu» Cykliczna praca silnika. Cykliczny program telewizyjny. ∆ chem. Związki cykliczne «związki chemiczne o budowie… …   Słownik języka polskiego

• dyminucja — ż I, DCMs. dyminucjacji; lm D. dyminucjacji (dyminucjacyj) muz. «powtórzenie motywu lub tematu w utworze muzycznym w zmniejszonych zwykle o połowę wartościach rytmicznych (np. ćwierćnuta zamiast półnuty)» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• inwersja — ż I, DCMs. inwersjasji; lm D. inwersjasji (inwersjasyj) 1. chem. «rozszczepienie cukru złożonego na cukry proste za pomocą enzymów lub innych czynników» 2. film. «proces laboratoryjnej obróbki taśmy filmowej polegający na chemicznym odwróceniu… …   Słownik języka polskiego

• pismo — n III, Ms. piśmie 1. blm «zespół znaków graficznych będących znakami dźwięków lub pojęć; ogół liter składających się na dany alfabet» Pismo maszynowe, ręczne. Krój, format, rodzaj pisma. Wynalazek pisma. ∆ Pismo alfabetyczne «pismo, w którym… …   Słownik języka polskiego

• politonalny — muz. «o utworze muzycznym: taki, w którym występuje kilka tonacji, napisany w kilku tonacjach» …   Słownik języka polskiego

• takt — m IV, D. u, Ms. taktkcie; lm M. y 1. blm «umiejętność zachowania się w sposób opanowany, nie wywołujący nieporozumień i nie zamierzonych konfliktów z ludźmi; zachowanie zasad przyzwoitości, poczucie umiaru, delikatność» Człowiek pełen taktu.… …   Słownik języka polskiego